زیر سقف آرامش!
که سلام نام خداوند است و ارمغان آورنده ی سلامتی و تندرستی..
و چه پایانی بهتر از این!
رسیدم به جایی که باید یه نقطه بگذارم پایان تمام حرف های ریز و درشتم! یه نقطه که نمیرسه به سر خط!
اما دلم در پی یه حسن ختامه انگار...
ذهنم که مرور می کرد بیت ها و جمله ها رو، دلم کنار هیچ کدومش آرام نشد و اجازه نداد!
تا ریش و قیچی رسید به پنجه های دل! دلی که هروقت ترس و دلهره، خشم و عصبانیت، استیصال و ناچاری، درد و اندوه، بالا و پایین و نشیب و فراز این زندگی رو چشید، هیچ واژه ای تسلی و مرهمش نبود و آرامشش نبخشید جز کلام بی مانند حضرت حق!
پس برایتان و کنار محبتهایتان به یادگار می گذارم آیه ای را که هروقت رو به رویش درنگ کردم زمستانم را بهار کرد و حالم را حال خوب حسّ او!
وَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
مشرق و مغرب از آن خداست.
پس به هر جاي كه رو كنيد، همان جا رو به خداست.
خدا فراخ رحمت و داناست.
«س.بقره/ی.115»
هر کجای مختصات سرزمینم که هستید، به هر لهجه و گویشی که شیرین سخن می گویید؛ لطف تان را صمیمانه سپاس می گویم؛ از اینکه روی زمینی زندگی می کنم که آدمهای خوب دارد و زیر آسمانی قدم می گذارم که بالای سر مهربانی آدمهای دوست داشتنی است خدا را شاکرم! همیشه ی لحظه ها زیر سقف آرامش باشید .. آرامشی از جنس یاد خدا که نظیر و همانندی نداشته و ندارد!
+ اگر جایی از من، از واژه هایم رنجیدی به حرمت دل مهربانت بگذر..
++ نظرات این پست تایید نمی شود یک جور "هرچه می خواهد دل تنگت بگو" هست!.. اگر پاسخی باشد در سرای دوستان، می نویسم.. و گرنه سکوت همراه با احترامم را پذیرا باشید!
زندگی را عـاشقــانه بندگی کنیـد!
زیـــر سقـفـــــ آرامــش خــــامــوش شـــد!
در پناه حق...
