بلیک:
اگر دریچه های ادراک شسته بودند،انسان همه چیز را همان گونه که هست میدید: بیانتها.
نقطه اوج، تمام پیام یک اثر نیست. اثر هنری تکه ای است از یک رگ زنده. خون در همه جای آن هست. اگر از این خون کم کنی، یا به آن بیفزایی، رگ هم چنان زنده خواهد ماند. مسئله ی تراکم در میان است. شعری هست که اگر تصویرهایی از آن برداری، از تراکم تصویری آن کاسته ای، تنها همین.
حدیث قدسی
یا
أحمَدُ، لَیْسَ شَیْءٌ مِنَ العِبادَةِ أحَبَّ إلَیَّ مِنَ الصَّمْتِ
والصَّوْمِ، فَمَن صامَ ولَمْ یَحْفَظْ لِسانَهُ کانَ کَمَن قامَ ولَمْ
یَقْرَأ فی صَلاتِهِ.
ای احمد!
هیچ عبادتی نزد من محبوبتر از خاموشی و روزه نیست؛ پس اگر کسی روزه بگیرد،
ولی مراقب زبان خود نباشد، مانند کسی است که به نماز بایستد ولی در آن
قرائت نداشته باشد.بحار الأنوار، ج 74، ص 29